Liefde is de oplossing

Ik heb een gedicht geschreven voor jou
ik heb niet gerijmd want dan beperk je je zelf in woorden
dit zou ik ff toelichten
op beest rijmt leest, vreest, sjeest enz maar ja dat is maar beperkt
ik denk dan ook als je wel rijmt dat de vrijheid van poëzie verloren gaat en dat het de schoonheid van poëzie niet ten goede komt

beste psychoot

gedachten zullen niet eeuwig duren.
een geprezen held zijn is voor jou in tijden van onrust misschien wel voorhanden
maar ook dit zou een illusie zijn ook al zegt je gevoel van niet
dagen duren eeuwen en weken secondes
in een gesloten afdeling speelt verveling een grote rol
de mensheid heeft niet de waarheid in handen
want de mogelijkheden in de wereld zijn eindeloos
waarom zou je het dan van een oogpunt bekijken
ieder mens heeft zijn eigen realiteit
misschien is ieder mens wel psychotisch
de vraag is dan waarom zit jij daar want jij bent normaal
de rest van de mensen hoort daar te zitten en niet jij
gedachten die dwalen af snakkend naar meer waarheid
maar tevergeefs, de waarheid is dan ook niet te achterhalen
iedereen is een verdachte in dit complot
misschien is liefde een oplossing, is liefde wel bestand tegen dit geweld
het geweld dat als een tsunami op je af komt en uitmondt in waanideeën
is je vertrouwen sterk genoeg om verder te gaan
het vertrouwen dat slechts een illusie is of is dit het enige op de wereld
die een waarheid bevat
misschien kom je daar achter.

© marcel

up

Een rap voor mijn moeder

ik schrijf het uit me hart, ik ben jouw bloed vanaf de start
maar toen kwam er veel ruzie, want ik was opeens verward
mamma ik meen het niet altijd, want achteraf heb ik spijt
jij bent bij de tijd, sorry voor die haat en nijd
alleen sorry haalt het niet, ik moet het bewijzen
net als deeg moet ik rijzen, ik zal bij je blijven
ik hou veel van je, ik zeg het krachtig
we geloven allebei in Al Machtige
ik heb je veel aangedaan, kom ik in het paradijs?
je hebt respect, je zegt niet, wie maakt jou dat wijs..
kon ik je pijn maar wegnemen door deze tekst te schrijven
ik zal het echt menen als ik voor je ga rhymen
elke dag wordt mijn me maag door jou gevuld
het leven zonder jou zou zijn als een paarse bult
ik kan het niet vergeten
al die dingen die we samen deden

ik wil je geen pijn doen mamma
ik hou van jou, kon ik je pijn maar weghalen
en je zorgen over je jongen
altijd zal ik bij je zijn in het paradijs

nu zijn tijden anders, veel dingen zijn veranderd
ik ontwricht de huiselijke sfeer, geen vakantiestranden
ik brak regels, zelfs in de regen ging ik stelen
jij huilde, maar shit, het kon me nix schelen
het klinkt hard, de waarheid van vroeger
gelukkig steel ik niet meer want ik denk aan mijn broeders
die voor me bidden, zelfs in de nacht, vrijwillig
zinnig, niet overbodig als iemand al gaat bidden
alle kleine beetjes helpen en dit doet je pijn
door het feit dat ik altijd hetzelfde zal zijn
ik rook wiet, geen drank want dan wordt het stank voor dank
achteraf nu heb ik spijt, ik toon berouw wat me verblijd
want ik heb het kunnen uiten, ik heb me voorbereid
op de moeilijke dagen, gedachtes gaan vervagen
omdat ik lijd aan schizofrenie alle dagen
ga het Allah vragen want hem moet je vrezen
en niet mij, ik zal je nooit wat doen, heb ik gelezen
in het Heilige Boek verschijnende doek van rust
een kogel voor je vangen is bij mij als een must
je kan me lachend maken en me hart troosten dus
gezellig met oud en nieuw op de klok proosten
men zegt als je drinkt zal je de waarheid oogsten
zeker geen naarheid, je omhelzen dat bespaart tijd
dat 1000 keer zeggen dat ik van je hou in de cel weet je nog?

ik wil je geen pijn doen mamma
ik hou van jou kon ik je pijn maar weghalen
en je zorgen over je jongen
altijd zal ik bij je zijn in het paradijs.

L

up

Rap van Stephan

Ik ben gek in mijn hoofd
word met pillen en nog meer pillen verdoofd
ze hopen zo de kloof naar de maatschappij te dichten
dat ik geen gekke dingen zal uitrichten
ze willen mij een "normaal" leven verplichten
maar ik zie mezelf nog geen pistolen richten
ze noemen mij ziek
mensen geven geen fack
en we blijken niet te bestaan in de politiek
ik zie mezelf als iemand met een ander denkbeeld dan de mensen om me heen
maar ja, zij zijn met meer
de waarheid bestaat niet denk ik keer op keer
maar de meeste stemmen gelden lijkt ook hier het geval
en ben je een apart geval
die niet past in het denkbeeld van de "meeste mensen"
kan je leven op jouw manier alleen maar wensen
nee ze sluiten je op
want je bent gestoord in je kop
flikker maar op
ze doen je kamer op slot
nee DAT schiet op
laat me toch MIJN leven lijden
Ik beloof ze breken aan die tijden
waarin we die patienten gaan bevrijden
die dagelijks onder dit "regime" lijden
eenzaam weg zitten te kwijnen
omdat ze niet "juist" met de maatschappij meedeinen
ze niet in het perfecte plaatje passen
ik wil dat net als bij mensen van andere rassen
in de toekomst door de politiek ook wordt geaccepteerd
als je in een andere state of mind verkeerd
Misschien wordt het tijd voor een nieuwe verlichting
voor de hele maatschappij buigen in nieuwe richting
zodat mensen weer zelf na gaan denken
vroeger waren het de priesters en pastoren
tegenwoordig zijn het tv presentatoren
en politieke woorden
die een gaatje in je brein boren
en je aansporen
hun woorden na te leven
.mij proberen te kneden
totdat ik word zoals zij menen
dat ik had moeten zijn.
Begrijpelijk doet het pijn
dat niet iedereen evenals de wereld
is zoals jij denkt dat het had moeten zijn
dat maakt je nog geen god
Geeft je nog geen recht te beslissen over mijn lot
Dus oordeel focking niet over psychoten tot je meer informatie over hen verwerft
Of je nu alleen in je hoofd zit of met elf
De enige met het beschikkingsrecht over je leven blijf JIJ zelf!

Stephan

up

Daniël Johnston

Het best bewaarde geheim van de American music scene Singer/songwriter Daniel Johnston wordt vaak in één adem genoemd met geniale maar getroebleerde geesten als Syd Barrett, Brian Wilson en Roky Erickson: ook Johnstons leven was één grote strijd met een chronische, psychische ziekte.
In tijden dat zijn leven werd geregeerd door waandenkbeelden, bracht hij vaak zijn eigen leven én dat van anderen in gevaar.
Ondanks zijn ziekte heeft Johnston zich toch kunnen vestigen als één van de meest getalenteerde singer/songwriters van de afgelopen 20 jaar.
Met name de alternative/underground rock scene (Sonic Youth, Yo La Tengo, Butthole Surfers, Half Japanese, Nirvana …) omarmden hem als het best bewaarde geheim van de American music scene.
Tot aan de jaren 90 bestond het oeuvre van Johnston voornamelijk uit amateuristisch opgenomen cassettes, waarop zijn kinderlijke stem en het slordige, onbeholpen gitaar- en pianospel zijn songwriters talent bijna naar de achtergrond duwden. Hij zong voornamelijk over verloren liefdes, het onvermogen tot communiceren, zijn liefde voor de Beatles en de stripheld Captain America. Zijn liedjes stralen een soort kinderlijke, bijna pijnlijke naïviteit uit. Door zijn muziek, maar ook door zijn spraakmakende gedrag, werd hij thuis in Austin, Texas een locale held.
Pas toen MTV in 1985 de ‘music scene’ van Austin kwam filmen, brak hij door als nationale cultfiguur. Zijn cassettebandjes doken ineens op in hippe platenzaken van Boston tot LA en iedereen die zichzelf als cool beschouwde, had het over hem. Er was echter ook een keerzijde aan dit succes: zijn ziekte werd commercieel gezien net zo sterk uitgebuit als zijn muzikaliteit. Johnstons gedrag hielp daar niet aan mee: aan het eind van de jaren 80 moest hij weer twee keer in een inrichting worden opgenomen.
Het onafhankelijke label Homestead was inmiddels begonnen met het uitbrengen van Johnstons oeuvre op vinyl zodat meer en meer mensen zijn meesterschap konden ontdekken. Spoedig daarna trad hij niet alleen solo op, maar ook met geestverwanten als Jad Far (Half Japanese) en Butthole Surfer Paul Leary, tot dusver de beste producer en medemuzikant die Johnston heeft gehad. Aan het eind van de jaren 90 en in het nieuwe millennium nam hij, volgens sommigen, zijn beste werk op: aanstekelijke pop met helder klinkende gitaren en primitieve keyboardpartijen koppelde hij aan een naïeve kijk op de wereld.
De tribute dubbel-cd The Late Great Daniel Johnston: Discovered, Covered, met niet alleen zijn oorspronkelijke uitvoeringen, maar ook Johnston-covers door o.a. Beck, Tom Waits en Eels, behoort tot de hoogtepunten uit zijn carrière.
Op 11 september 2019 overleed Daniël Johnston op 58 jarige leeftijd aan een hartaanval.

website van Daniël Johnston

youtube: the devil and Daniël Johnston"

youtube: Devils Town"

youtube: Walking the cow"

up

Derk, engelbewaarder van onze kinderen

Engelbewaarder

De man met de pet op

up

Derk is de afgelopen jaren in zijn psychoses ook al 'duizend doden gestorven'. Meestal in mijn armen. (Moeder Marja)

Lieve Marja
Ik had niet gedacht dat het zo'n impact op me zou hebben.
Vooral jouw woorden dat hij zo heeft gevochten.
Hij wilde niet dood. Nog niet!
Ik kan niet anders dan me in Derk te verplaatsen en dan aan Jop te denken.
Jop vecht tijdens zijn psychoses ook tegen de dood. Hij is al verschillende keren dood geweest, zegt hij zelf. Maar hij komt steeds weer terug, in een andere dimensie.
Zoals ik al eerder ergens schreef heeft Jop zijn treinabonnement en de hotelbonregeling speciaal voor mensen die het moeilijk hebben en waar hij voor moet zorgen.
"Zoals mensen die dood zijn geweest en weer moeten leren leven", zegt hij.
Ik moet nu zo denken aan deze woorden van Jop.
Ik hoop dat Jop Derk onder zijn hoede gaat nemen als hij, volgens Jop, in die andere dimensie weer opnieuw leert te leven.
En dat Derk snel gebruik kan gaan maken van Jop's kortingskaart en hotelbonregeling.

Ik kan me voorstellen dat jullie nu denken dat ik gek ben geworden, maar ik vind het zo'n mooie gedachte.
Nog mooier is dat Derk daar boven in de hemel een beetje gaat waken over onze zonen en dochters
en dat hij de engelbewaarder wordt van jongens als Jop.
Alleen mannen als Derk kunnen engelbewaarder worden van onze kinderen
want daar moet je héél sterk voor zijn.
En dat is Derk.

up

De man met de pet op

De man met de pet op,
Zijn tatoeages, zijn blikje bier
We zien hem nog eenmaal
Stil ligt hij daar
Haar oogappel,haar kind
Mijn vriendin, zijn moeder
Ik zie haar als moeder
Als vrouw en als meisje
In totaal verdriet om dit verlies

Woonbegeleiders, werkbegeleiders,
Collega schietsomannen,
Familie, de dierbaren
Zij voeren allemaal het woord
Het woord van dankbaarheid, verdriet,
Onmacht, verlies en bewondering voor
Wie hij was.
Temidden van bloemen en hardcore
Viert hij zijn laatste feest.

Om me heen zie ik hen staan
De moeders van…
Hun geluidloze, geoefende tranen
Stromen beheerst over hun gezichten.
We wisselen blikken uit
Woorden zijn er niet voor
De dood overstijgt de zorg
De leegte van verlies kijken
We aan, ieder voor zich en samen.

Dan spreekt tot slot de zwager
Die hem zo vaak redde uit valkuilen
waar schietsomannen zo
gemakkelijk invallen.
Zijn pleidooi is vurig,
Openhartig en oprecht
Vol erkenning en dat leidt
Tot een applaus voor
Het leven dat voorbij gaat
Maar intens geleefd is.

up

Simon

ik ga mezelf

ik ga mezelf aan jou niet aanpassen
ik heb al moeite genoeg
mezelf aan te passen

ik heb al zoveel gedachten
fantasierijke maar ook bewuste
ik leg mijn brein even te rusten
en waarschijnlijk

w e l t e r u s t e n

Simon overleed na een noodlottige val in het huis van een vriend op april 2007.
Hij was 31 jaar
Zijn moeder heeft zijn gedichten en tekeningen geselecteerd en de Stadsdrukkerij Amsterdam heeft er belangeloos een prachtig boekje van gemaakt.
Ter ere van een kanjer van een jongeman met veel talent maar ook met handicaps waar zijn moeder over zegt in de inleiding van het boekje Simon:
(...) Er is nooit een duidelijke diagnose gesteld ten aanzien van zijn depressies, zijn angsten, zijn hallucinaties en zijn alcoholverslaving.
Ook is er nooit een consistent behandelplan gemaakt, noch was er continuïteit in behandelaars (...)

Het boekje is te koop bij Tobi Vroegh.

up