Gedichten van moeder Nel

(Ga terug naar Gedichten)

Kind in mijn hart

Zeepbel

Verlaten

Je bent een nummer

Mensenmeisje

Pak mijn hand

Leeg

Koud

Kind in mijn hart

Kind in mijn hart
Je bent mijn kind
Gedragen onder mijn hart
Altijd zal ik je dragen in mijn hart
Een bloedband voor altijd
Je broer
Is ook mijn kind
voor altijd
In mijn hart
In jouw hart?
Ik kan niet begrijpen
In mijn hart
Het doet zo'n pijn
Ik wist niet
Dat verdriet
In mijn hart
Zo groot kan zijn
Vragen, tranen, liefde en woede
Vechten
In mijn hoofd en hart
Een ongelooflijk gevecht
Mijn hoofd en hart
Verbijstering en ongeloof
Hyper en verdoofd
Hoe kun je?
Je eigen broer?
kapot willen maken?
Zo uit het niets?
Een zwarte dag
Mijn hart staat even stil
Zo kil
Je bent onbereikbaar
Als ik wil slapen
Dan hoor ik nog je gegil
Een ondoorbreekbaar gekrijs
Je delated
Jouw wereld / onze wereld
'Knipt' de bloedband door
Het snijd door mijn moederhart
Kind in mijn hart
Ik zie je broer
Mijn hart staat even stil
Ik zie en voel
Zijn pijn, verbijstering en ongeloof
Ik moet en zal er voor hem zijn
Ook mijn kind
Gedragen onder mijn hart
Altijd zal ik ook hem dragen
In mijn hart
En toch...
Bloedband bind
Ik zie elk kind
Ik zie hun verdriet en pijn
Hun liefdevolle binding
De bloedband?
We zijn er voor elkaar
In elkaars hart
Verbijstering en ongeloof
Maar ook realiteit
Een realiteit
Die jij (nog) niet ziet?
De andere kinderen
slaan de handen liefdevol in elkaar
Een gesloten kring
Ze willen jou er 'voorlopig' niet in
Ik begrijp hun pijn
Het is een deelde pijn
In mijn hoofd en hart
Tranen stromen
Maar ik moet en zal er zijn
Het leven gaat door
Voor jou
Voor ons
Ik zal doen
Voor jou
Wat ik kan
Wat ga jij doen?
Ooit?
Kind in mijn hart
Voor altijd

Je mama

up

Zeepbel

Vandaag dacht ik even
hoe je zeepbellen
blaasde
de glinsteringen
in de zeepbellen
stralende ogen
de zon als je lachte
een mooie gedachte
zeepbellen dwarrelen
voorbij
je broertje
stralende ogen
de zon als hij lacht
nooit gedacht
dat genieten
nu
een gedachte aan
toen
van hem
aan jou
een lach
en
een traan
als
een uiteengespatte
zeepbel
ik voel
een traan
veeg het weg
en kijk naar
de zeepbellen
die
voorbij gaan
je broertje
slaat
zijn armpjes
om mij heen
en vraagt
sopje?

up

Verlaten

Het station is verlaten
van treinen
het donker omsluit mij
licht is afgedekt
door een kille deken
van donkere wolken
in de verlatenheid
zie ik
mannen met lege ogen
als dat ze zeggen
gun ons rust
ze ontvluchten
de zwarte nacht
dakloosheid
onder een afdak
met kunstlicht
samen met zijn allen
alleen
ik loop langs
ogen kijken in het niets
of zijn als gesloten luiken
ik zoek mijn zoon
speur naar zijn gestalte
zie ik zijn ogen?
verlaten
gelaten
verlaat ik het station
ik heb me nog nooit
zo eenzaam gevoeld
het donker omsluit mij
ik rits mijn jas dicht
het is kil

up

Je bent een nummer

Je bent een nummer
al vanaf je eerste dag
BSN
een getal in de rij
waar dan ook
een relatienummer
dan ben je verzekerd
van een polisblad
overal
een nummer
overal
geregistreerd
er wordt op jou gelet
als nummer?
als mens?
val je uit de rij
dan hoor je er niet bij
je past niet
in het systeem
gerediceerd tot nul
de pijn
dat jij er niet mag zijn
niet weten
is zo leeg
zo lopen in een kring
het voelt leeg
nul

up

Mensenmeisje

het mensenmeisje
in jou is zoek
ben jij 'mijn' meisje?
flitsende ogen
soms weer somber
in het niets
harde stem
krijsen
eisen
zwijgen
lachen
op
het 'verkeerde' moment
jij weet hoe
je
mensen die jou
in hun hart dragen
snoeihard
in het hart kan raken
je ziet de pijn van de ander
ik zie jouw pijn
ik kan niet bij jouw pijn
lijk er voor jou niet te mogen zijn
je lacht
een bizarre lach
wat een rotdag
weer

up

Pak mijn hand

Onzekerheid
waar is de tijd
van samen
jij je ding
je talent
stralende vent
onzekerheid
wanen grijpen in de tijd
onbegrip
geen grip
pak mijn hand
zie de zon
kies voor het leven
ik wil je mijn hand geven

up

Leeg

Een wereld zo leeg
zonder jou
als een woestijn
met lege handen staan
en jou
moeten laten gaan
jou
loslaten
is een val
eenzaam en alleen
ik wil tegen een steentje schoppen
maar de woestijn
is zo leeg
het zand glipt
tussen mijn vingers
door
net als jij

up

Koud

Het is koud
vrieskoud
buiten
je mama leent een fiets
en fietst ochtenden en middagen
door de stad
centrum
n.s
verschuil jij je?
waar ben je?
heb je onderdak?
of zit je ergens onder brug?
veel vragen
geen antwoorden
het is koud
angstig koud
in mijn hart
buiten
vrieskoud
een vrouw loopt voorbij
Koud he?
merkt ze op
die kou voel ik niet
ik denk aan jou
en denk
ik weet het niet
dat is de kou
die je mama voelt

up