Proza van Anja als reactie op Karen
Goeiendag,
Daar heb ik ff flink kippevel
en blinkende ogen
van gekregen.
Hoe
krijg je zulke
zieltreffende gedichten
uit je mouw geschud???
Ik snap het
eigenlijk wel,
zoiets borrelt op uit intens verdriet,
verdriet wat was
én
nog gaat komen.
Want dat onze bordjes steeds vol geschept
blijven
worden
is
een zekerheid
waar je niet omheen kan.
En de "hulpverlening"
iets waar je
niets mee kan......
hoe moet dat als wij er niet meer zijn om te redderen???
Ik durf er niet aan te denken....
blij voor jou als morgen weer voorbij is;-
X Anja
aan Karen
up